Ik ben boos en verdrietig

Gepubliceerd door MarianJose op

Ik ben boos omdat de wereld om me heen niet doet wat ik wil en ik ben boos omdat ik mezelf geen schop onder de kont geef om nu voor eens en voor altijd mijn leven te veranderen in positieve zin.

Ik ben verdrietig omdat ik niet weet hoe ik verder moet en eerlijk gezegd vind ik mezelf heel zielig.
Waarom overkomt het me toch altijd? Het lijkt wel of ik nooit gelukkig mag zijn, of ik nooit eens geluk mag hebben. Geluk schijnt nooit op mijn bord te liggen. Waarom bij andere mensen wel? Waarom lacht het geluk me nooit lang toe? Als ik al eens gelukkig ben, dan gaat er daarna altijd iets mis.

Herkenbaar?
Zo zat ik jaren geleden in mijn vel. Ik had de ene na de andere slechte relatie. Iets waar ik in elk geval goed in was: ‘verkeerde’ mannen aantrekken. En na elke mislukte relatie kreeg natuurlijk de ander de schuld van het mislukken. Hij was na een aantal jaren niet de man waar ik uiteindelijk oud mee wilde worden. Ik voelde dat als ik zou blijven ik stil zou staan en ik wilde groeien. Hij was niet attent genoeg. Hij was een klootzak omdat ie zijn afspraken niet nakwam. Hij was liever met zijn drugs dan met mij. Hij was een alcoholist en had losse handen.
(nu heb ik het over verschillende mannen hoor ☺)

En qua gezondheid ging het ook niet echt lekker. Had jaren elke dag hoofdpijn.
Wat later overging in heel vaak migraine. En oh ja: ik was al vanaf mijn 20ste aan de Antidepressiva. (uiteindelijk tot mijn 39ste)

Liep vast bij werkgevers omdat ik alle stress van de collega’s op mijn schouders mee naar huis nam. Daar kwam bij dat ik erg onzeker was en mijn grenzen niet durfde aan te geven. Ik wilde vooral aardig gevonden worden. De term ‘Hoogsensitief’ bestond toen nog niet. Dus kreeg ik het stempel ‘Overspannen’ (wat je nu een Burn-out zou noemen.)

Ik denk dat je wel een goed beeld krijgt van hoe mijn leven er uitzag. En misschien herken je jezelf wel in bovenstaande.

Wat uiteindelijk er voor gezorgd heeft dat ik nu me elke dag happy voel en mijn leven heerlijk vindt?
Ik was na de laatste langere relatie zo boos en zo verdrietig! Ik was emotioneel en lichamelijk mishandeld. Vooral dat emotionele deed erg veel pijn. Ik voelde me echt zo onbegrepen en in de steek gelaten.
(Nu weet ik dat ik eigenlijk mezelf in de steek gelaten had. Mijn omgeving liet me zien wat ik diep van binnen met mezelf deed. “Zoals de ander je behandelt, zo behandel je jezelf” is iets wat ik jaren later op een opleiding hoorde. Zo herkenbaar dat ik het zelfs op een armbandje liet zetten, om mezelf er aan te herinneren als ik weer eens boos op de ander, op een situatie was.)

De beste ingeving kwam toen ik op een dag met mijn hond aan het wandelen was. (ik zeg nu wel vaker dat het wandelen met de hond mijn meditatieve moment is.)
Ik besefte ineens dat ik wel heel erg weinig van mezelf moest houden als ik mannen in mijn leven toeliet die me zo behandelden. Dat ik na de eerste klap niet direct me omkeerde, maar bijna letterlijk smeekte om van me te houden.
Ineens besefte ik tijdens die wandeling met mijn hond, Santos, dat ik er alles aan wilde doen, zodat me nooit meer overkwam wat mij tot nu toe was overkomen.
Eerst werd ik boos op mezelf dat ik het zover had laten komen.
Maar die boosheid was even nodig om een vuur, een kracht aan te wakkeren die me zou helpen mijn eigen leven bij de hand te pakken en van mezelf een krachtige vrouw te maken. De krachtige vrouw die er ongetwijfeld moest zitten, anders had ik dit niet allemaal overleeft.

Ik ging boeken lezen. Zag wel een training voor bijkomen die me super leek, maar financieel niet haalbaar (ik had tenslotte alleen maar een kleine WAO uitkering op bijstandsniveau)
Maar ik was op een missie: ik wilde mezelf terugvinden. Ik wilde worden wie ik wilde zijn.
Dus ging ik eerst korte workshops volgen. En uiteindelijk ging ik ook die ‘dure’ training doen. (ik schrijf bewust ‘dure’ tussen haakjes omdat ik me nu besef dat de waarde die de training me gegeven heeft vele malen groter was dan het prijskaartje wat ik er aan zag hangen.)

Ik had zelfs die leraar geschreven dat ik het een fantastische training vond, maar dat ik daar nu nog geen geld voor had. (Heel eerlijk: ik hoopte natuurlijk dat ie me misschien korting zou geven. Ik zag mezelf nog als slachtoffer weet je nog?) Hij schreef me terug: “Dat die manier van denken het eerste zou zijn wat ik zou afleren als ik de training wel zou doen. Dat ik zou leren te denken in mogelijkheden i.p.v. moeilijkheden. Denken vanuit wat mogelijk is i.p.v. wat niet mogelijk is. Dat als je diep van binnen voelt dat je dit moét doen, deze training volgen, je gewoon moet springen en het vertrouwen moet hebben dat het goed komt. Dat de oplossing voor het financiële deel zou komen.”
En die opmerking in zijn mail zorgde ervoor dat ik ineens deuren open zag staan, die eerder nog gesloten leken te zijn. En het geld voor de training kwam er.
Het is het begin geweest van mijn pad vol zelfontwikkeling, bewustwording. Vele trainingen en opleidingen zouden volgen.

Het begin van het leven wat ik nu heb: een heerlijk leven, waarin ik besef dat ik echt mijn leven kan veranderen.  Al jaren niet meer in de WAO en mijn eigen bedrijf begonnen. En steeds als er uitdagingen zijn, dingen die ik niet lekker vind gaan, kijk ik hoe ik het kan ombuigen. Zodat het wel weer gaat stromen. Dat het leven wel weer in de flow zit.
Nog steeds investeer ik in mezelf. En ik investeer in mijn gezondheid, zowel lichamelijk als mentaal. Ik zeg weleens: ‘ik investeer liever in mezelf en mijn eigen gezondheid, dan dat ik investeer in de zorgverzekeraar. Ik kies ervoor om preventief bezig te zijn. Laat mezelf o.a. regelmatig masseren. Maar ben me ook heel bewust wat goed voelt voor me en wat niet. Wat geeft me energie en wat niet.

Heb je veel punten van herkenning in mijn verhaal?
Voel jij ook die boosheid en dat verdriet? Maar voel je tegelijk ook dat dát je vuur aanwakkert om te groeien en uit het je ‘slachtoffer voelen’ te stappen?
Wil jij ook graag die krachtige vrouw worden waarvan je weet dat die diep in je verscholen zit?
Wil jij ook een heel fijn leven hebben?
En voel je na het lezen van mijn verhaal dat ik degene ben waar je moet zijn om je te helpen? Aarzel dan niet en neem contact met me op voor een gratis Verhelderende Doorbraaksessie. We gaan dan kijken waar ik je mee kan helpen.
Ik kijk er naar uit om samen met jou die krachtige vrouw te ontmoeten.

Liefs, Marian-José

Categorieën: Bewustwording

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *